De wedstrijd tegen Concordia stond op het programma voor de
laatste dag van de Novembermaand. In de gedachten werd al vaak terug gekeken op
de jeugdige partijen die we hebben moeten uitvechten in het altijd pittige
Roermond.

Bij het vertrek in Geldrop mochten we met zijn allen op het
afgekeurde veld van Geldrop, in de korte broekjes en shirtjes in de kou op de
foto staan. Nadat dit allemaal soeverein was verlopen mochten we de tocht
richting het buitenland inzetten, of in sommige gevallen de vlucht.

In de aanloop naar de wedstrijd toe werd er even stilgestaan
bij het feit dat we vandaag wederom zelf de grootste tegenstander waren. Het
feit dat Concordia thuis ongeslagen was, deed vermoeden dat het enorm kon gaan
spoken in Roermond. Belangrijk voor ons dat we ons dus niet mee laten slepen
door deze randzaken als publiek, weer en arbitrage.( Die achteraf allen voor
een prima wedstrijd hebben gezorgd, waar we met plezier aan terugdenken. ) We
werden er op geattendeerd dat ze een goede counter hadden, we moesten dus
zorgvuldig omgaan met balbezit en achterin goed de man verdedigen. Uit de
voorbereiding kwam naar voren dat als we ons eigen spel zouden spelen, dan
zouden we hier \"gewoon\" met drie punten van het veld af stappen.

Al vroeg in de wedstrijd werd duidelijk dat wij het spel
moesten gaan maken, en dat Concordia vlijmscherp kon counteren. Dit leidde in
de eerste helft ook tot een 1-0 voorsprong voor de thuisploeg, die handig
gebruik maakten van onoplettendheid achterin. Na deze 1-0 voorsprong zakte(dwongen
we) de thuisploeg nog verder terug, waardoor wij met bijna 90% balbezit onze
wil aan de tegenstander oplegde. Nadat enkele grote kansen waren gemist,
strafcorners om zeep waren geholpen en andere kleine mogelijkheden ook geen
doel troffen, was het net voor rust toch raak. Uit een strafcorner lapte Gijs
keurig de afspraken aan zijn laars, om de niet perfect stilliggende bal met
behulp van een slag(i.p.v. een sleep) het doel in te jagen. Zo konden we met
een dubbelzijdig gevoel de kleedkamers gaan bezoeken voor de rust. Aan de ene
kant stonden we erg goed en gedisciplineerd te hockeyen en aan de andere kant
stond het toch \"maar\" 1-1.

Nadat de wedstrijd werd hervat was het nog duidelijker dan
in de eerste helft, we hadden de gehele controle over de wedstrijd en het was wachten
op de 1-2. De uitstekend keepende doelwacht van Concordia kon ditmaal niet
voorkomen dat Michel de bal over de
doellijn sloeg. Dit gaf een boost voor vertrouwen, en dit was duidelijk terug
te zien bij een ieder op het veld. De bal ging vlotjes rond, en de 3-1 zat in
hetzelfde hoekje, deze werd ditmaal door Dirk binnen geslagen.

Nog voordat Concordia zich kon opmaken voor een
eindoffensief, was het verzet gebroken. De 4-1 was een feit, een goed
uitgespeelde counter kwam uit bij Tim, die de bal keurig in het doeltje schoot.

Al met al en een meer dan terechte overwinning!

bron:hockey-geldrop.nl