Vol goede moed vertrokken we naar Best. We hadden immers afgelopen weekend van Blerick gewonnen. De weersvoorspellingen beloofde niet veel goeds, maar toch zag het er ’s middags zonnig uit. Wat we vooraf als een winst konden zien, dat we Roel van Vlokhoven (en Sander van Schagen ) weer op het wedstrijdformulier konden zetten. Op Wesley na, waren we compleet. Dat is het hele seizoen nog niet geweest.

Tijdens de voorbespreking namen we de afspraken nog eens door. De sfeer in de kleedkamer was goed. Iedereen had er zin in.

Toch begon de wedstrijd totaal anders dan de bedoeling was. Best H1 wist na 4 minuten al te scoren uit een mislukte strafcorner. Ze wisten een niet goed aangegeven corner toch creatief te verzilveren. Gelukkig bleef de 2-0 uit, dankzij een goede redding van onze jonge keeper Jan-Willem van Wouw. Ons spel was rommelig, er was geen goede communicatie onderling, kortom we kwamen niet in ons spel. Aan het einde van de eerste helft (32e minuut) wist Rowan Rosens met een goede actie de verdediging van Best uit elkaar te spelen, zodat Dirk Michielsen de gelijkmaker kon aantekenen. We gingen de rust in met 1-1.

In de rust heb ik benadrukt dat de wedstrijd nog open lag, omdat we voor rust nog net gelijk wisten te maken. Er moest wel uit een heel ander vaatje getapt worden, wilden we drie punten mee naar huis nemen. De passing moest nauwkeuriger, sneller, betere onderlinge coaching, kortom er moest heel hard gewerkt worden en wel als collectief.

De tweede helft startte en het leek alsof er een totaal ander team op de mat stond. Heel veel beleving, strijd, meer focus en wedstrijdconcentratie. Dit resulteerde in de 44e minuut de 1-2. Has Verouden wist met een fraaie solo over links de cirkel binnen te komen en met veel overzicht de keeper uit te spelen en te scoren. Snel daarna (46e minuut) wist Thijs Vastert met een hard ingeslagen corner de 1-3 te maken. Best H1 leek gebroken. De koppen gingen hangen, conditioneel leken ze op en wij raakten hierdoor in een “flow”. Alles leek te lukken. Passes kwamen goed aan, goede acties en combinaties, vrijwel geen balverlies en in de 49e minuut werd het beloond met de 1-4. Steven de Haas die als linksachter goed mee opgekomen was, wist uit een rommelige situatie in de “hot-box” de bal achter de keeper te werken. In de 51e minuut was het wederom raak. Door samenwerking van Ruud van de Wildenberg en Dirk Michielsen kon ook de 1-5 worden genoteerd. Eindstand 1-5.

bron:vmhcbasko.nl